អធិរាជសំលេងមាស ស៊ីន ស៊ីសាមុត (ជាភាសារខ្មែរ)
ពត៌មានសំខាន់ៗ
ថ្ងៃខែឆ្នាំកំនើត: ២៣ សីហា ១៩៣២
ទីកន្លែងកំនើត: ស្រុកស្ទឹងត្រែង ខេត្តស្ទឹងត្រែង
សញ្ជាតិ: កម្ពុជា
មរណៈភាព: ១៨ ឧសភា ១៩៧៦
ប្រភេទតន្ត្រី: មនោសញ្ចេតនា រ៉ខ់ និង រ៉ូល
វិជ្ជាជីវៈ អ្នកចម្រៀង និពន្ធទំនុកច្រៀង ទំនុកភ្លេង សម្រួលតន្ត្រី តន្ត្រីករម៉ងដូលីន និង ផលិតករខ្សែភាពយន្ត
គ្រឿងភ្លេង: ម៉ង់ដូលីន
ឆ្នាំប្រកបវិជ្ជាជីវៈ ១៩៥០ –១៩៧៥
ដៃគូ : រស់ សេរីសុទ្ឋា និងប៉ែន រ៉ន
ទទួលឥទ្ធិពលពី អេលវីស-ប្រេសលី សម-យុទ្ធ
គេហទំព័រ: សមាគម ស៊ីន ស៊ីសាមុត www.sinsisamuth.com
គ្រឿងតន្ត្រី: ស្ទាត់ជំនាញ ម៉ង់ដូលីន
លោក ស៊ីន-ស៊ីសាមុត (១៩៣២-១៩៧៦) គឺជាអ្នកនិពន្ធបទចម្រៀងនិងជាអ្នកចម្រៀងខ្មែរដ៏ល្បីល្បាញនាអំឡុងទសវត្សរ៍ឆ្នាំ ៥០ ដល់ ៧០។ លោកមានរហស្សនាមថាជា អធិរាជសំឡេងមាស។ លោក ស៊ីន-ស៊ីសាមុត ទទួលមរណភាពក្នុងរបបប្រល័យពូជសាសន៍ខ្មែរក្រហម នៅថ្ងៃទី ១៨ ខែឧសភា ឆ្នាំ១៩៧៦។ ភាពល្បីល្បាញរបស់លោក ស៊ីន-ស៊ីសាមុត បានពីទឹកដមសំឡេងដ៏ក្រអួនក្រអៅ ពីរោះរណ្ដំចិត្ត គួបផ្សំនិងបទចម្រៀងមនោសញ្ចេតនាគ្រប់រសជាតិ លន្លង់លន្លោច សប្បាយ កម្សត់ខ្លោចផ្សារ -ល- ដែលជាស្នាដៃនិពន្ធផ្ទាល់របស់លោក និងអ្នកនិពន្ធដទៃក្នុងជំនាន់លោក។លោកសុីនសាមុតគឺជាវីរបុរសស្នេហាជាតិ។
ជីវប្រវត្តិ
ស្ថានភាពសិល្បៈតន្ត្រីនាសម័យនោះ
ប្រជាប្រិយភាពរបស់លោក ស៊ីន-ស៊ីសាមុត មិនបានធ្វើឱ្យចុះទន់ខ្សោយកិត្តិនាមរបស់អ្នកចម្រៀងដទៃទៀតដូចជា លោក អ៊ឹម-សុងសឺមនិង អ្នកស្រីហួយ-មាស ដែលច្រៀងឱ្យវិទ្យុជាតិនាសម័យនោះទេ។ លោក មាស-ហុកសេង អ្នកសិល្បៈចម្រៀងនៅមហាវិទ្យាល័យវិចិត្រសិល្បៈភ្នំពេញ(សាលារចនា) មានកិត្តិនាមល្បីតាមរយៈបទលលកញីឈ្មោល នៅឆ្នាំ ១៩៦៦។ កិត្តិសព្ទរបស់តារាចម្រៀងល្បីៗទាំងនេះបានដោយសារទឹកដៃនិពន្ឋរបស់កវី ម៉ា-ឡៅពី ដែលបាននិពន្ធបទល្បីៗដូចជាបទ ដៃសមុទ្រត្រពាំងរូង និង បទ លលកញីឈ្មោល ជាដើម។ លោក ម៉ា-ឡៅពី បានលា ចាកលោកនៅរដ្ឋកាលីហ្វរញ៉ា សហរដ្ឋអាមេរិក។ លោក អ៊ឹម-សុងសឺម ច្រើនតែច្រៀងនិងមិនសូវនិពន្ធបទភ្លេងទេ។ បទចម្រៀងល្បីរបស់ លោកគឺបទកោះត្រល់ ដែលបានថតនៅឆ្នាំ ១៩៦៣ នៅតែដក់ជាប់ក្នុងដួងចិត្តខ្មែរគ្រប់រូប ដែលសោកស្តាយការបាត់បង់កោះត្រល់ទៅវៀតណាម។ លោក អ៊ឹម-សុងសឺម និងអ្នកស្រី ហួយ-មាស តែងតែទៅតាម ព្រះបាទនរោត្តម-សីហនុ ពេលទ្រង់ចុះទៅទស្សន កិច្ចតាមខេត្ត ដើម្បីច្រៀងបទចម្រៀងប្រជាប្រិយ មានរាំវង់ជាដើមសម្រាប់កំដរបងប្អូនប្រជាពលរដ្ឋដែលទៅទទួលស្វាគមន៍ព្រះប្រមុខរដ្ឋ។ លោក សុះ-ម៉ាត់ ក៏ជាអ្នកចម្រៀងល្បីនាសម័យនោះដែរ តាមរយៈបទអាកាសយាន។ អ្នកគាំទ្រលោក សុះម៉ាត់ ភាគច្រើនជាអ្នកដែលមិននិយមបទថ្មីៗ របស់លោកស៊ីន-ស៊ីសាមុត ដែលចេញក្រោយ។
កុមារភាព
លោក ស៊ីន-ស៊ីសាមុត ចាប់កំណើតនៅថ្ងៃ២៣ សីហា ១៩៣២ នៅខេត្តស្ទឹងត្រែង។ លោកជាកូនប្រុសពៅនៃបណ្ដាបងប្អូន៤នាក់ (ប្រុស២ ស្រី២) របស់ លោក ស៊ីន-លាង និងអ្នកស្រី ស៊ីន-ប៊ុនលឿ ដែលជាកូនកាត់ឡាវ-ចិន។ លោកឪពុករបស់លោកជាឆ្មាំយាមពន្ឋនាគារនៅខេត្តបាត់ដំបងនិងជា ទាហានបដិវដ្តន៍ប្រឆាំងអាណានិគមបារាំង។ លោកឪពុក របស់លោកបានលាចាកលោកដោយជំងឺ ហើយម្តាយរបស់លោកក៏រៀបការម្តងទៀត ដែលអាពាហ៍ពិពាហ៍ក្រោយនេះបន្សល់ទុកនូវកូន២នាក់ទៀត។
លោក ស៊ីន-ស៊ីសាមុត បានចូលរៀននៅសាលាបឋមសិក្សាទីរួមខេត្តស្ទឹងត្រែងពេលអាយុ៥ឆ្នាំ។ លោកជាក្មេងល្អ និង ទទួលបានការស្រឡាញ់ចូលចិត្តពីគ្រូនិងមិត្តរួមថ្នាក់។ លោកមាននិស្ស័យជាមួយសិល្បៈតាំងពីអាយុ៦ឬ៧ឆ្នាំដោយចូលចិត្តកូតទ្រ ដេញហ្គីតា និងចាប៉ី។ ជាញឹកញាប់លោកត្រូវបានសាលាសុំ អោយលេងហ្គីតាក្នុងពិធីបុណ្យផ្សេងៗនៅសាលា។ កាលពីកុមារ លោកជាក្មេងសុភាព ស្រគត់ស្រគំ ចិត្តល្អ និងចេះអាណិតអាសូរអ្នកដទៃ។ គេនិយាយថា លោកនិយាយទៅកាន់មនុស្សគ្រប់គ្នាដោយសំដំទន់ភ្លន់និងផ្អែមល្ហែម។ លោកតែងទៅ លេងវត្តនៅក្បែរផ្ទះជាញឹកញាប់និងបាននិយាយលេងជាមួយព្រះសង្ឃនាពេលទំនេរ។ លោកមាននិស្ស័យនឹងព្រះពុទ្ឋសាសនា ដោយលោកបានសុំរៀនភាសាបាលីពីភិក្ខុមួយអង្គ។ លោកចូលចិត្តអានសៀវភៅ ទាត់បាល់ និង បង្ហោះខ្លែង។ ចំពោះការបរិភោគចូលចិត្តញ៉ាំតែម្ហូបគោក មានសាច់ មិនចូលចិត្តញ៉ាំបន្លែទេ ។ ពងទាចៀនជាម្ហូបដែលគេចូលចិត្តញ៉ាំជាប្រចាំ ។
លោកបញ្ចប់ការសិក្សាចំណេះទូទៅនៅឆ្នាំ ១៩៥១ ហើយក៏បានបន្តការសិក្សានៅសាលាវេជ្ជសាស្ត្រនៅភ្នំពេញដោយស្នាក់នៅជាមួយឪពុកមា របស់លោក។ ទោះជាមមាញឹកនឹងកិច្ចការរៀនសូត្រនៅសាលាវេជ្ជសាស្ត្រយ៉ាងណាក៏ដោយ លោកនៅអាចឆ្លៀតពេលទំនេរដើម្បីរៀនច្រៀង និងនិពន្ធបទភ្លេងដែរ។ ក្នុងកំឡុងពេលនោះ លោកកម្រចេញទៅដើរលេងខាងក្រៅណាស់ ដោយសារប្រាក់ឧបត្ថម្ភពីមាតាបិតាលោកគ្រប់គ្រាន់ ល្មមសម្រាប់ចាយវាយក្នុងការសិក្សាប៉ុណ្ណោះ។ ហេតុនេះ លោកតែងចំណាយពេលទំនេររបស់លោកដើម្បីសិក្សាបទភ្លេងនិងហាត់ច្រៀង។ ដោយមានការគាំទ្រពីមិត្តភក្ដិដូចកាលពីនៅបឋមសិក្សាឋានដែរ លោកចាប់ផ្តើមល្បីនៅសាលារបស់លោកថាជាអ្នកមានទេពកោសល្យខាង តន្ត្រីនិងចម្រៀង ហើយលោកត្រូវបានគេសុំអោយច្រៀងនៅរាល់កម្មវិធីរបស់សាលា។ នៅឆ្នាំដដែលនោះ លោកបានបង្កើតក្រុមតន្ត្រីមួយឈ្មោះ ព្រះច័ន្ទរស្មី ដែលមានសមាជិក៩នាក់។ មិនយូរប៉ុន្មានក្រោយមក ក្រុមតន្ត្រីរបស់លោក ទទួលបានការគាំទ្រពេញនិយមពីសំណាក់ ប្រជាពលរដ្ឋក្រុងភ្នំពេញ។ ដោយមានភាពល្បីល្បាញនេះ នៅដើមឆ្នាំ១៩៥៣ ក្រុមតន្ត្រីរបស់លោកត្រូវបានវិទ្យុជាតិអញ្ជើញអោយចូលប្រគុំ រួមជាមួយក្រុមតន្ត្រីវិទ្យុជាតិឈ្មោះ រាជសីហ៍។ ពេលកិត្តិសព្ទរបស់លោកចាប់ផ្ដើមល្បីពាសពេញភ្នំពេញ លោកក្លាយជាអ្នកចម្រៀងពាក់កណ្ដាលអាជីព ដោយជារឿយៗលោកតែងចេញច្រៀងតាមវិទ្យុនិងពិធីមង្គលការផ្សេងៗ។ ជាអកុសល មាតាបិតារបស់លោកមិន សប្បាយចិត្តនឹងឮលោកច្រៀងតាមវិទ្យុទេ។ មាតាបិតារបស់លោកចង់អោយលោកក្លាយជាវេជ្ជបណ្ឌិត និងបារម្ភថាចម្រៀងនឹងរំខានដល់ ការសិក្សារបស់លោក។ ប៉ុន្តែ វាសនាបានចារថាលោក ស៊ីន-ស៊ីសាមុតត្រូវតែក្លាយជាអ្នកចម្រៀង ទោះជាមានការជំទាស់ពីគ្រួសារក៏ដោយ។
អាជីពជាសិល្បករ
ពេលដែលកម្ពុជាបានទទួលឯករាជ្យបរិបូរណ៍ពីបារាំងនៅឆ្នាំ ១៩៥៣ លោកចាប់ផ្តើមអាជីពជាសិល្បកររបស់លោក ដោយក្លាយជាអ្នកចម្រៀងប្រចាំអោយ ស្ថានីយ៍វិទ្យុជាតិ។ លោកបន្តការសិក្សាវេជ្ជសាស្ត្ររហូតដល់ចប់ និងចូលបម្រើការងារនៅ មន្ទីរពេទ្យព្រះកេតុមាលា។ លោក ស៊ីន-ស៊ីសាមុតនិពន្ធបទភ្លេងដោយប្រើម៉ង់ដូលីន។ បទចម្រៀងរបស់លោកជាទូទៅ មានលក្ខណៈមនោសញ្ចេតនា លន្លង់លន្លោច ដោយឆ្លុះបញ្ចាំងអំពីស្នេហាសុភមង្គល ឈឺចាប់ និងស្រមើស្រមៃ។ ទេពកោសល្យសិល្បៈ របស់លោកបានដោយការព្យាយាមដុសខាត់ទេពកោសល្យពីកំណើតរបស់លោក។ គេនិយាយថា លោកបានប្រើប្រាស់វចនានុក្រម ដល់ទៅ៣ ដោយគ្រាន់តែចង់មើលតើពាក្យមួយសរសេរត្រឹមត្រូវឬអត់ ក្នុងភាសាខ្មែរ សំស្ក្រឹត និងបាលី។
ចម្រៀងភាគច្រើនរបស់លោកផ្អែកលើជីវិតពិតនិងអារម្មណ៍របស់អ្នកស្ដាប់។ មិត្តអ្នកស្ដាប់តែងតែយករឿងរ៉ាវផ្ទាល់ខ្លួនគេ មានទាំងស្នេហានិងការបាត់បង់ សប្បាយនិងឈឺចាប់ សម្រាប់ឲ្យលោកស៊ីន-ស៊ីសាមុតនិពន្ធចម្រៀងដោយផ្អែកលើរឿងពិតនេះ។ ហេតុនេះអត្ថន័យក្នុងចម្រៀងរបស់លោក ភាគច្រើនជារឿងពិតរបស់មិត្តអ្នកស្ដាប់របស់លោក។ ពេលដែលលោកច្រៀង គ្រប់ពាក្យគ្រប់ម៉ាត់គឺច្បាស់ៗមួយៗ។ លោកតែងប្រយ័ត្នក្នុងការបញ្ចេញសំឡេងអោយត្រឹមត្រូវតាមការសរសេរ ដោយមិនប្រើសំនៀងក្នុងភាសានិយាយទេ។ សំនៀងដ៏ក្រអួនមានទឹកដម ហើយអាចបត់បែនកាច់កុងតាមតែលោកចង់បាន មិនភ្លាត់មិនភ្លាវហើយខ្យល់សំនៀងដាក់ត្រូវតាមអត្ថន័យបទនីមួយៗប្លែកៗគ្នាទៀតផង ។ ចំណុចលេចធ្លោមួយទៀតនៃសំនៀងរបស់លោកគឺណែន ពីរោះ ច្បាស់ គ្មានបន្លំ គ្មានលួចបំភ័ន្តអ្នកស្តាប់មួយពាក្យ ឬមួយឃ្លាណាឡើយ ។ សូរសព្ទសំនៀង ដែលលោកបន្លឺពេញចំជាពាក្យខ្មែរត្រូវតាមអក្ខរាវិរុទ្ធ ហើយអ៊ឺនសំឡេងទៀតសោតទោះជាដាក់ទាបឬលើកខ្ពស់ ក៏លោករក្សាបាននូវកម្រិតសំឡេងដដែលហាក់គ្មានប្រឹងបង្ខំបន្តិចណាឡើយ ។
ដោយសារសំឡេងទន់ត្រជាក់ណែនក្រអួនរបស់លោក ស៊ីន-ស៊ីសាមុត កាន់តែពីរោះឈ្មោះរបស់លោកបានកាន់តែលេចត្រដែតក្នុងចំណោមមហាជន ទើបនៅដើមទសវត្សរ៍៥០ លោកបានត្រូវម្ចាស់ក្សត្រី កុសុមៈនារីរ័ត្ន សព្វព្រះរាជហឫទ័យអនុញ្ញាតអោយលោកចូលក្នុងវង់ភ្លេងព្រះរាជទ្រព្យ ដែលក្នុងនោះមានលោក សុះ-ម៉ាត់ដែរ ដើម្បីសំដែងក្នុងពិធីគារវកិច្ច ក៏ដូចជាលៀងសាយភោជន៍ផ្សេងៗ។ លោកស្ថិតនៅក្នុងវង់ភ្លេងនេះរហូតដល់ឆ្នាំ១៩៧០។ ក្រៅពីចម្រៀងសម័យ លោកក៏ច្រៀងចម្រៀងបុរាណនិងប្រពៃណីដែរដូចជា បទសកវាទិ៍ បទមហោរី អាយ៉ៃ ចាប៉ី យីកេ និងបាសាក់ផងដែរ។
នៅពាក់កណ្ដាលទសវត្សរ៍ឆ្នាំ៥០ បទវីយូឡុងស្នេហា ដែលនិពន្ឋដោយតន្រ្តីករវីយូឡុង ហាស់-សាឡន បានជំរុញកិត្តិសព្ទលោក ស៊ីន-ស៊ីសាមុត អោយកាន់តែល្បីរន្ទឺ។ បទចម្រៀងល្បីៗរបស់លោក ស៊ិន-ស៊ីសាមុត នៅសម័យនោះមាន បទស្រីស្រស់ក្មេង បទអនុស្សាវរីយ៍ភ្នំក្រវាញ បទចុងស្រល់ បទថ្ងៃដប់ពីរធ្នូ បទកាកី បទកង្រី បទថ្ងៃមួយកក្កដា បទសម្រស់ឆ្នេរកែប បទស្ទឹងពោធិ៍សាត់ និង បទព្រែកឯងអស់សង្ឃឹម ជាដើម។
ស្ថានភាពសិល្បៈតន្ត្រីនៅទសវត្សរ៍៦០
នៅឆ្នាំ ១៩៦៣ លោក ស៊ីន-ស៊ីសាមុត ចាប់ផ្តើមថតចម្រៀងអោយផលិតកម្មវត្តភ្នំ។ បទចំប៉ាបាត់ដំបង បានឆក់យកបេះដូងអ្នកស្តាប់នៅទូទាំងប្រទេស។ នៅក្នុងបទសម្ភាសន៍មួយរៀបចំឡើងនៅឆ្នាំ ១៩៧១ ដោយទូរទស្សន៍សាធារណរដ្ឋ អ្នកសម្ភាសន៍លោកបានរំលឹកឡើងថា បទចំប៉ាបាត់ដំបង នេះជាបទដំបូងគេបង្អស់ដែលចាក់ផ្សាយតាមកញ្ចក់ទូរទស្សន៍នេះ ដើម្បីអបអរសាទរពិធីសម្ភោធស្ថានីយ៍របស់ខ្លួននៅឆ្នាំ១៩៦៥។
កិត្តិសព្ទរបស់លោកឡើងដល់កំពូលនៅពាក់កណ្តាលទសវត្សរ៍៦០។ លោកបានចូលរួមថតបទចម្រៀងថ្វាយព្រះបាទនរោត្តម-សីហនុ ដូចជា បទរាត្រីដែលបានជួបភ័ក្រ និង បទភ្នំពេញ។ នៅចុងទសវត្សរ៍៦០ និងដើមទសវត្សរ៍៧០ លោកចាប់ផ្តើមថតបទចម្រៀងដាក់ក្នុងភាពយន្តពេញនិយមមួយចំនួននាសម័យនោះ មាន រឿងអនអើយស្រីអន រឿងទិព្វសូដាច័ន្ទ និង រឿងថាវរីមាសបង។ ក្នុងរឿងពៅឈូកស ដឹកនាំថតដោយលោក ទា-លឹមកាំង សំដែងដោយ លោក ជា-យុទ្ធថន និង អ្នកស្រី ឌី-សាវ៉េត, បទនាវាជីវិត របស់លោក ស៊ីន-ស៊ីសាមុត កាន់តែធ្វើអោយផ្ទៃរឿងកាន់តែកម្សត់។ បទនាវាជីវិត បន្ទរឡើងនៅក្នុងឈុតសង្វាត (សំដែងដោយ លោក ជា-យុទ្ធថន) ចេញទូកចាកចោលនាងពៅឈូកស (សំដែងដោយអ្នកស្រី ឌី-សាវ៉េត)អោយនៅកណ្តោចកណ្តែង។
នៅក្នុងជីវិតសិល្បៈរបស់លោក លោកធ្លាប់ថតបទចម្រៀងឆ្លងឆ្លើយជាមួយអ្នកចម្រៀងស្រីជាច្រើនមានដូចជា អ្នកស្រី ម៉ៅ-សារ៉េត អ្នកស្រី កែវ-សិដ្ឋា អ្នកស្រី ឈុន-វណ្ណា អ្នកស្រី ហួយ-មាស អ្នកស្រី រស់-សេរីសុទ្ធា និង អ្នកស្រី ប៉ែន-រ៉ន។ អ្នកស្រី ម៉ៅ-សារ៉េត ជាអ្នកចម្រៀងស្រីដែលមានឈ្មោះល្បីទូទាំងប្រទេសដំបូងគេចាប់ពីកម្ពុជាបានឯករាជ្យ។ បទចម្រៀងល្បីរបស់អ្នកស្រីគឺ បទសំបុត្រក្រោមខ្នើយ និងបទអោយអូនអស់ចិត្ត។ អ្នកស្រី ប៉ែន-រ៉ន ចាប់ផ្តើមថតចម្រៀងជាមួយលោក ស៊ីន-ស៊ីសាមុត នៅឆ្នាំ ១៩៦៦។ អ្នកស្រី រស់-សេរីសុទ្ធា ចាប់អាជីពសិល្បៈករនៅឆ្នាំ ១៩៦៧ ជាមួយនឹងបទស្ទឹងខៀវ។ សំឡេងស្រួយស្រេះរបស់អ្នកស្រីសក្តិសមឥតខ្ចោះជាមួយសំឡេងធ្ងន់ក្រអួនរបស់លោក ស៊ីន-ស៊ីសាមុត។
ទសវត្សរ៍៧០
ប្រជាប្រិយភាពរបស់លោក ស៊ីន-ស៊ីសាមុត បានធ្វើអោយលោកមិនអាចនិពន្ឋបទភ្លេងអោយទាន់តម្រូវការអ្នកគាំទ្រលោក។ ហេតុនេះលោកក៏ចាប់ផ្តើមយកបទរបស់កវីផ្សេងទៀតមកច្រៀង។ ដំបូងលោកច្រៀងបទនិពន្ធរបស់ លោក ពៅ-ស៊ីផូ លោក ស្វាយ-សំអឿ លោក ម៉ា-ឡៅពី លោក មែរ-ប៊ុន (មិត្តស្និទស្នាលរបស់លោក) និងលោក ហាស់-សាឡន។ ពីឆ្នាំ ១៩៧០ដល់ឆ្នាំ ១៩៧៥ ភាគច្រើនលោកច្រៀងបទនិពន្ធដោយលោកវ៉ោយ-ហូរ។ ទោះជាលោកច្រៀងបទដែលនិពន្ធដោយអ្នកដទៃ បទចម្រៀងរបស់លោកនៅតែមានប្រជាប្រិយភាព។ ព្រមជាមួយបទចម្រៀងផ្ទាល់ខ្លួន លោកក៏បានយកទំនុកភ្លេងបរទេសមកច្រៀងជាខ្មែរដែរ។ ដូចជា បទឆ្នាំមុន និងបទស្នេហ៍ឆ្លងវេហា ដែលយកពីថៃ, បទបងនៅតែចាំអូន តាមលំនាំបទ The House of the Rising Sun, បទខ្ញុំស្រលាញ់ស្រីតូច លំនាំបទ Black Magic Woman។ ក្រៅពីនោះលោកតែងបទដោយខ្លួនឯង ដែលមានរឿងខ្លះជារឿងផ្ទាល់របស់លោក មានបទខ្លះជារបស់មិត្តភក្តិ មកដំណាលប្រាប់លោកឱ្យលោកតែងឱ្យគេ ។ ហេតុនេះហើយទើបរៀងរាល់ថៃ្ងតាំងពីព្រឹកព្រលឹមគឺ មានមនុស្សអង្គុយចាំលោកនៅមុខផ្ទះរួចជាស្រេច ដើម្បីសុំឱ្យជួយលោកតែងបទពីជីវិតឬពីការឈឺចាប់ណាមួយរបស់គេ ។ ចំពោះសំណូមពរនេះ លោកតែងដោះស្រាយឱ្យជាហូរហែដែរ ទើបបទរបស់លោកភាគច្រើនវាខ្លីមួយបទមែន តែវាបានឆ្លុះបញ្ចាំងឱ្យឃើញពីវិបត្តិមួយយ៉ាងធំ ពីព្រឹត្តិការណ៍ធំណាមួយឬពីដំណើរជីវិតរបស់មនុស្សម្នាក់តាំងពីដើមរហូតដល់ចប់ ហើយពោរពេញដោយមនោសញ្ចោតនាយ៉ាងជ្រាលជ្រៅទៀតផង។
នៅក្រោយមកទៀត លោកស៊ីន ស៊ីសាមុតថតអាល់ប៊ុមអោយផលិតកម្មច័ន្ទឆាយា និងផលិតកម្មហេងសេង។ លោកក៏សរសេរចម្រៀងអោយផលិតកម្មភាពយន្តផ្សេងៗផងដែរ។ រហូតមកទល់ឆ្នាំ១៩៧២ លោកបានលក់ចម្រៀងជាង១ពាន់បទអោយផលិតកម្មនានា។ រហូតដល់ការដួលរលំនៃសាធារណរដ្ឋខ្មែរនៅឆ្នាំ១៩៧៥ លោកបានថតចម្រៀងប្រហែល១ពាន់បទទៀត។
បន្ទាប់ពីរដ្ឋប្រហារថ្ងៃទី១៨ មីនា ១៩៧០ លោកស៊ីន-ស៊ីសាមុតបានចាកចោលវង់ភ្លេងព្រះរាជទ្រព្យ ទៅការិយាល័យទី៥នៃក្រសួងអគ្គសេនាធិការកងទ័ពជាតិសាធាណរដ្ឋខ្មែរ។ លោកបានធ្វើការនៅការិយាល័យទី៥រយៈពេល១ឆ្នាំ រួចក៏ចូលក្នុងក្រុមតន្ត្រីក្រសួងក្នុងឋានៈជាអនុសេនីយ៍ទោ។ នៅមុនពេលខ្មែរក្រហមកាន់កាប់ លោកបានឡើងឋានៈដល់អនុសេនីយ៍ឯក។
នៅសម័យលន់នល់ លោកចាប់ផ្តើមច្រៀងចម្រៀងឃោសនាអោយសាធារណរដ្ឋខ្មែរ។ នៅក្នុងកម្មវិធីទូរទស្សន៍នៅឆ្នាំ១៩៧១ លោកច្រៀងបទគាំទ្ររបបសាធារណរដ្ឋ ក្នុងសម្លៀកបំពាក់យោធាដោយពាក់មួកកន្តិបបិតបាំងថ្ងាសឆកបន្តិចរបស់លោក។ លោកបានរៀបអាពាហ៍ពិពាហ៍ជាថ្មីម្តងទៀតជាមួយអ្នករាំរបាំព្រះរាជទ្រព្យម្នាក់។ នៅពេលខ្មែរក្រហមវាយបានភ្នំពេញនៅខែមេសា ១៩៧៥ លោកត្រូវបានគេជម្លៀសចេញពីក្រុងជាមួយប្រជាពលរដ្ឋរាប់លានអ្នកទៀត។ លោកត្រូវពួកខ្មែរក្រហមសម្លាប់បន្ទាប់ពីលោកថតបទចម្រៀងអោយពួកវារួចហើយ។
ជីវិតផ្ទាល់ខ្លួន
ស្នេហា អាពាហ៍ពិពាហ៍ និង គ្រួសារ
លោកស៊ីន-ស៊ីសាមុត មិនដែលមានទំនាក់ទំនងស្នេហាអោយបានច្បាស់លាស់ជាមួយអ្នកណាទេ។ ដោយសារតែលោកមានមហិច្ឆតាខ្ពស់និងបូជាខ្លួនសម្រាប់ចម្រៀង ហេតុនេះលោកមិនមានពេលសម្រាប់មានស្នេហាផ្អែមល្អែមទេ។ ទំនាក់ទំនងរបស់លោកជាមួយស្រីៗ ទំនងជាគ្រាន់តែត្រឹមជាមិត្តជាជាងស្នេហា។
លោកស៊ីន-ស៊ីសាមុតរៀបអាពាហ៍ពិពាហ៍២ដង។ បន្ទាប់ពីបញ្ចប់ការសិក្សាពីសាលាវេជ្ជសាស្ត្រ លោករៀបអាពាហ៍ពិពាហ៍ជាមួយអ្នកស្រី ខាវ-ថងញ៉ុត ដែលជាបងប្អូនជីជូនមួយជាមួយលោក តាមការចាត់ចែងរបស់មេបា។ ពួកលោកមានបុត្រាបុត្រី៤នាក់។ បន្ទាប់ពីសម័យខ្មែរក្រហម មានតែកូនស្រីម្នាក់និងកូនប្រុសម្នាក់ទេដែលរស់រានមានជីវិត។ ជីវិតគ្រួសាររបស់លោកចាប់មានភាពរកាំរកូតដោយសារសម្ពាធពីអាជីពនិងកេរ្តិ៍ឈ្មោះរបស់លោក។ ភរិយារបស់លោកបានចាកចោលលោកទៅបួសជាដូនជី ពេលលោកស្រីមានអាយុ៣០ឆ្នាំ។
ទោះបីជាលោកស៊ីន-ស៊ីសាមុតមានទេពកោសល្យនិងធ្វើការខ្លាំងផ្នែកចម្រៀងនិងតន្ត្រីក៏ដោយ ប្រាក់ចំណូលរបស់លោកមានកម្រិតមធ្យម បើប្រៀបធៀបនឹងអ្នកល្បីៗផ្សេងទៀត។ ទោះជាលោកជាអ្នកចម្រៀងមានប្រជាប្រិយបំផុតនៅសម័យនោះក៏ដោយ ក៏លោកមិនអាចក្លាយជាអ្នកមានមហាសាលម្នាក់ដែរ។ លោកមានជីវភាពមធ្យម ដោយសារតែទេពកោសល្យនិងការងារចម្រៀងនិងតន្ត្រីរបស់លោកសុទ្ធសាធ គ្មានចំណូលអ្វីមកពីក្រៅទៀតទេ។ លុយកាក់របស់លោកត្រូវបានស្វះស្វែងរកដោយសេចក្តីព្យាយាម និងសន្សំសំចៃរហូតដល់លោកសង់បានវីឡាធុនមធ្យមមួយនៅទួលទំពូង។ ប៉ុន្តែប្រាក់ចំណូលរបស់លោកអាចអោយលោកដូររថយន្តវ៉ុលវ៉ាហ្គិន (Volkswagen) ពណ៌ខៀវផ្ទៃមេឃ យករថយន្តមែរសឺដែស (Mercedes 220D) ពណ៌ខៀវបាន។
ជាទូទៅ ជីវិតរបស់លោកគឺសាមញ្ញណាស់ ដោយចំណយពេលភាគច្រើនសម្រាប់ធ្វើការងារ។ ដោយសារតែប្រាក់ចំណូលបានពីសិល្បៈរបស់លោកមានកម្រិតមធ្យម លោកបានហាមប្រាមកូនៗរបស់លោកមិនអោយចាប់អាជីពជាសិល្បករចម្រៀងតន្ត្រីទេ។ លោកបានពន្យល់ដល់លោក ស៊ីន-ច័ន្ទឆាយ៉ា ដែលជាកូនប្រុសរបស់លោកថា អាជីពជាអ្នកចម្រៀងគ្មានតម្លៃទេ។ ទោះជាកូនៗរបស់លោកបង្ហាញទេពកោសល្យផ្នែកចម្រៀងក៏ដោយ ក៏ស៊ីន-ស៊ីសាមុតមិនដែលជួយលើកទឹកចិត្តឬជួយបង្ហាត់បង្រៀនកូនៗពីសិល្បៈតន្ត្រីនិងចម្រៀងដែរ។
មិត្តភក្តិ និង ចំណង់ចំណូលចិត្ត
លោកស៊ីន-ស៊ីសាមុត ជាមនុស្សម៉ឺងម៉ាត់ក្នុងការងារ។ ក្នុងមុខជំនួញលោកជាមនុស្សម៉ាត់ណាម៉ាត់ហ្នឹង គឺគោរពពាក្យសំដីនិងតែងផ្តល់នូវអ្វីដែលលោកបានសន្យា។ ពេលវេលា ឬតម្លៃដែលបានព្រមព្រៀងគ្នាប៉ុនណា ប៉ុន្មានគឺប៉ុណ្ណោះ ហើយមិនឱ្យលើសមិនឱ្យយឺតឱ្យច្រើនជាងក៏មិនយកឱ្យតិចជាងក៏មិនព្រម។ លោកមិនសូវនិយាយស្តីនិងកំប្លែងលេងឥតប្រយោជន៍ទេ មិនថាចំពោះភរិយា មិត្តភក្តិឬអ្នកមិនដែលស្គាល់គ្នាក៏ដោយ។ គេនិយាយថាមានថ្ងៃខ្លះលោកនិយាយមិនដល់១០ម៉ាត់ផងក្នុង១ថ្ងៃ។ ពេលដែលលោកគ្មានកម្មវិធីសម្ដែង លោកតែងចាក់សោរខ្លួនឯងក្នុងបន្ទប់សំងំសសេរបទភ្លេង រហូតដល់មានញាតិញោមខ្លះប្រកាន់ថាលោកជាមនុស្សឆ្មើងឆ្មៃ ឬមិនសូវរាប់ញាតិ។ តាមការពិតពេលវេលារបស់លោកជាមាសប្រាក់ពិតៗ ថ្វីបើមាសប្រាក់នោះចំពោះអ្នកដទៃវាមិនអាចធ្វើដូចលោកក៏ដោយ។ ក្នុងការត្រិះរិះឬក្នុងការសរសេរ លោកដាក់អារម្មណ៍រហូតដល់មិត្តភក្តិទៅឈរក្រោយខ្នងលោកយ៉ាងយូរ ទើបលោកផ្តាច់អារម្មណ៍ចេញមកពីការងារមកសួរនាំបាន ។ រៀងរាល់យប់ស្នូរម៉ុងដូលីនរាវរកបទរបស់លោក អូសបន្លាយរហូតដល់ម៉ោង២ឬ៣ទៀបភ្លឺក៏មាន ។
មិត្តភក្តិនៅដើមអាជីពរបស់លោកមានអ្នកស្រី ម៉ៅ-សារ៉េត (ម្ចាស់បទមេឃខ្មៅងងឹត) អ្នកម្នាង សៀង-ឌី និងលោក សុះ-ម៉ាត់ ។ មិត្តជិតដិតបំផុតរបស់លោកមាន លោក មែរ-ប៊ុន (អ្នកដែលលោកទុកចិត្តបំផុត) និងលោក ស៊ីវ-ស៊ុន។ គេនិយាយថាលោកស៊ីវ-ស៊ុន ជាលេខារបស់លោកស៊ីន-ស៊ីសាមុត។ លោក ស៊ីវ-ស៊ុន មិនមែនជាអ្នកសិល្បៈទេ ប៉ុន្តែជាជំនួយការក្នុងការចាត់ចែងការងារផ្សេងៗជូនលោកស៊ីន-ស៊ីសាមុត។
លោកស៊ីន-ស៊ីសាមុត ចូលចិត្តល្បែងជល់មាន់។ លោកថែមទាំងបានចិញ្ចឹមមាន់ជល់ដោយខ្លួនលោកផង។ លោកតែងភ្នាល់មាន់លេងជាមួយមិត្តភក្តិរបស់លោក។ លោកតែងហាត់លើកទម្ងន់រាល់ព្រឹក។ ចំណូលចិត្តផ្សេងទៀតរបស់លោកមាន អានសៀវភៅនៅបណ្ណាល័យ និងមើលកុនបារាំងនៅរោងភាពយន្តលុច្សនិងរោងភាពយន្តព្រហ្មបាយ័ន។ ពេលយប់ បន្ទាប់ពីការសម្ដែង លោកតែងទៅហូបបបរជាមួយមិត្តភក្តិ។ លោកមានកិច្ចសន្យាជាមួយភោជនីយដ្ឋាន៣នៅភ្នំពេញ ដោយច្រៀង២ទៅ៣បទក្នុងកម្រៃ ១៥០០រៀល។ គួរបញ្ជាក់ដែរ ថាតម្លៃគុយទាវនៅសម័យនោះមានតម្លៃតែ ៥រៀលប៉ុណ្ណោះក្នុង១ចាន។ លោកតែងទៅច្រៀងនៅរង្គសាលក្បាលថ្ម រង្គសាលនាគបាញ់ទឹក និងរង្គសាល១ទៀតនៅក្បែរក្រសួងមហាផ្ទៃ។
លោកមិនមែនជាមនុស្សរើសម្ហូបទេ។ លោកចូលចិត្តហូបម្ហូបឡាវ ដែលជាម្ហូបម្ដាយលោកធ្វើអោយហូបតាំងពីក្មេង។ ចំពោះម្ហូបខ្មែរ លោកចូលចិត្តប្រហុក និងផ្អកត្រី តែលោកមិនញ៉ាំផ្ទាល់ទេ។ លោកមិនដែលទទួលទានស្រាឬភេសជ្ជៈ ម្ទេស ម្រេច និងបារីទេ ព្រោះរបស់ទាំងនេះប៉ះពាល់ដល់ទឹកដមសំឡេងលោក។
កេរ្តិ៍ដំណែល
ទោះជាលោកបាត់បង់ជីវិតហើយក៏ដោយ បទចម្រៀងរបស់លោកនៅតែដក់ជាប់ក្នុងដួងចិត្តប្រជាជនកម្ពុជា។ ខ្សែអាត់សំឡេងរបស់លោកភាគច្រើនត្រូវបានបំផ្លាញនៅសម័យខ្មែរក្រហម។ ខ្សែអាត់ដែលនៅសេសសល់ត្រូវបានអ្នកស្រលាញ់សំឡេងមាសរបស់លោកយកទៅថតបន្តជា កាសែត និង ស៊ីឌី។ ហេតុនេះហើយសំឡេងរបស់លោកនៅតែរស់រវើក តាមរយៈការផ្សាយរបស់ស្ថានីយ៍វិទ្យុនានា។
អនុស្សាវរីយ៍ខ្លះនៃបទចម្រៀងរបស់លោកស៊ីន ស៊ីសាមុត[កែប្រែ]
បទចម្រៀងរបស់លោកមួយចំនួនមានទាក់ទិននឹងរឿងរ៉ាវជីវិតរបស់លោកផ្ទាល់ដែលលោកបានចងក្រងសម្រាប់រូបលោក ហើយបទមួយចំនួនក៏ជាសាច់រឿងរបស់មិតភក្តិរបស់លោក ដែលបានស្នើសុំឱ្យលោកជួយធ្វើបទសម្រាប់ជាអនុស្សាវរីយ៍របស់ជីវិតដែរ ។
បទឧត្តមដួងចិត្ត លោកឆាយាជាកូនបានអះអាងថាជាបទអនុស្សាវរីយ៍យ៉ាងជ្រាលជ្រៅរបស់ឪពុកលោកនិងម្តាយរបស់លោក ក្នុងរយៈពេលដែលលោកទាំងពីរមានទំនាស់នឹងគ្នា ហើយម្តាយលោកបានចុះចោលលោកក្នុងរយៈពេលយ៉ាងយូរធ្វើឱ្យលោកតែងបទចម្រៀងនេះឡើង ក្នុងបំណងបង្ហាញពីចិត្តដែលពោរពេញដោយវិប្បដិសារីរបស់លោក ។
បទអូនជាទេវីដួងចិត្ត ជាបទដែលរៀបរាប់ពីការស្រឡាញ់របស់លោកចំពោះនារីម្នាក់ដែលមានឋានៈខ្ពស់ឆា្ងយពីលោក ហើយលោកបានរក្សាយ៉ាងសមា្ងត់ក្នុងដួងចិត្ត។
បទមិនបាច់រ៉ាយរ៉ាប់ប្រាប់ទៀតទេ ជាបទចម្លងក្លាយពីបទអន្តរជាតិ តែលោកក៏ចង់សំដៅដល់នារីម្នាក់ដែលបានរួមរស់ជាមួយលោកមួយរយៈពេល ហើយបានបែកទៅដោយសារខ្វះភក្តីភាពនឹងលោក ។
បទស្លឹកឈើ ជាបទរបស់លោកឧត្តមសេនីយ៍ សាក់-ស៊ុតសាខន តែជាបទដែលលោក ស៊ិន-ស៊ីសាមុត បានល្បីឈ្មោះស្មើនឹងបទសំរោងចុងកាល់របស់លោក ហាស់-សាឡន ដែរ ។
បទចាំជួបរាល់ថៃ្ងលិច ជាបទដែលតែងដោយលោក វ៉ោយ-ហូរ កំពុងតែតាមស្រឡាញ់នាងតារា-ចោមច័ន្ទ ។ តែបទនេះសំឡេងម៉ុងដូលីនក្បាលបទ គឺជាស្នាដៃរបស់លោក ស៊ិន-ស៊ីសាមុត ដេញដោយខ្លួនលោកផ្ទាល់ មុននឹងចាប់ផ្តើមវគ្គទីមួយ ។
បទចម្រៀងឥតព្រាងទុក គឺជាអនុស្សាវរីយ៍របស់លោក ពៅ-ស៊ីផូ ជាមិត្តរបស់លោកពេលជួបស្រី ម្នាក់នៅក្នុងរង្គសាលដោយចៃដន្យ។បទនេះត្រូវបានលោកយកទៅកសាងជាខ្សែភាពយន្តមានឈ្មោះថា ចម្រៀងឥតព្រាងទុក ដែលសម្តែងដោយលោក ជា-យុទ្ធថន អ្នកស្រី វីជ្ជរ៉ា-ដានី អ្នកស្រី រស់-សេរីសុទ្ធា ផលិតដោយខ្លួនលោក ស៊ិន-ស៊ីសាមុត ផ្ទាល់ និងបានបញ្ចាំងនៅរោងភាពយន្តហេមជាតិ ។
បទពេលរាត្រី ដែលជាស្នាព្រះហស្ថសម្តេចព្រះបិតាឯករាជ្យជាតិ គឺលោក ស៊ិន-ស៊ីសាមុត បានច្រៀងរួមជាមួយអ្នកចម្រៀង កែវ-សេដ្ឋា ។
ពេលដែលលោកចេញទៅទស្សនកិច្ចនៅប្រទេសបារាំង និង ហុងកុង លោកបាននាំត្រឡប់មកវិញនូវបទចម្រៀងអនុស្សាវរីយ៍ចំនួន២៥បទ ដូចជាបទស្តាប់ស្នូរទឹកភ្លៀង, បទលាហើយប៉ារីស, បទអង់តូនីញ៉ែតា, បទម៉ារីណា, បទម៉ាន់ដេ, បទវីយ៉ូឡែត្តា, បទរាត្រីនៅហុងកុង ជាដើម ៘ មានន័យថា ទោះលោកទៅដល់ទីណា នៅក្នុងប្រទេសណាក្តី គឺតែងមានអនុស្សារវីយ៍នាំមកជាមួយជានិច្ច ។
បទចម្រៀង
ខាងក្រោមនេះជាបទចំរៀងខ្លះៗក្នុងចំនោមបទចំរៀងរាប់រយរាប់ពាន់បទទៀតដែលលោកច្រៀងទោល ឬច្រៀងឆ្លងឆ្លើយជាមួយអ្នកចំរៀងដទៃដូចជា អ្នកស្រី រស់ សេរីសុទ្ឋា និង អ្នកស្រី ប៉ែន រ៉នជាដើម។ បទចំរៀងខ្លះជាស្នាដៃនិពន្ធផ្ទាល់របស់លោក ហើយបទមួយចំនួនទៀតជាបទនិពន្ធដោយកវីផ្សេងទៀត។
ច្រៀងទោល
ក
កណ្តាលដួងចិត្ត
កន្សែងប៉ាក់ផ្កា
កន្សែងស្រីប៉ាក់
កប្បាសលាស់ខ្ចី
កន្លង់ផ្ញើប្រាណស្តាប់
កម្មកាយមិនទៀង
កាត់ចិត្តទាំងអាល័យ
កាលអូនរាំទ្វីស
កុលាបខ្មែរអាកាសចរណ៍
កុលាបដូនទាវ
កុលាបបាត់ដំបង
កុលាបប៉ៃលិន
កុលាបមួយទង
កូនចៅលោកអ្នកណា
កំពង់ចាមកំពង់ចិត្ត ស្ដាប់
កំពង់ធំជំរុំចិត្ត ស្តាប់
កំពតកំពូលចិត្ត
កុំតាមបងអី
កុំនឹកគេអី
កុំស្មានបងភ្លេច
ក្ងោកក្រមុំ
ក្បត់នៅតែក្បត់
ក្រោមមេឃលើដី (បងរស់ព្រោះអូន)
ក្រៅពីរូបពៅ
កោះកុងអន្លង់ស្នេហ៏ស្តាប់
ក្លិនខ្លួននួនស្រី
ក្លិនខ្លួនស្រីខ្មៅ
ក្លិនផាហ៊ុម
ក្លិនអើយក្លិនខ្លួន
ក្លិនអើយក្រអូប
ក្លិនអ្វីក្រអូប
ក្លែបក្លិនចន្ធូ
ក្អួតឈាមនៅប៉ៃលិន (ចុកឈាមនៅប៉ៃលិន)
ខ
ខឹងព្រោះស្រលាញ់
ខំតែជឿ
ខុសព្រោះខ្ញុំ
ខ្យល់សមុទ្រ
ខ្មៅស្រស់
ខ្យងក្តក់ទឹកជន់ស្តាប់
គ
គេងទៅ(ក្នុងខ្សែភាពយន្ត រឿង ពៅឈូកស)
ច
ចង់កើតជាទឹក
ចង់ត្រឹមតែឃើញ
ចុកឈាមនៅប៉ៃលិន
ចន្ទ្រារះហើយ
ចិត្តជិតក្បត់
ចិត្តឥតសង្ឃឹម
ចុងស្រល់
ចំណោទស្នេហា
ចន្ទគ្រឹហ្វា (ចន្ទគ្រឿហ្វា)
ចំប៉ាបន្ទាយដែក
ចំប៉ាបាត់ដំបង
ចំប៉ីសួគ៌ា
ចំប៉ីសៀមរាបស្តាប់
ចម្រៀងមរណៈ
ចម្រៀងហៅអូន
ចម្រៀងមួយបទតែងមិនចប់
ចម្រៀងស្នេហ៍
ចំអកចំអន់ស្តាប់
ចាំជួបរាល់ថ្ងៃលិច
ចាំអូនពេញមួយយប់ស្តាប់
ចាំចម្លើយតាមខ្យល់
ឆ
ឆ្លើយចាសមកអូន ស្តាប់
ជ
ជញ្ជីងស្នេហា
ជីវិតកម្មករត្បូង
ជីវិតខ្ញុំសម្រាប់អ្នក
ជីវិតសត្វលោក
ជូតទឹកភ្នែកទៅអូន
ជួបដោយចៃដន្យ
ជើងមេឃពណ៌ស្វាយ
ជឿជាក់ថាមុំវិលវិញ
ឈ
ឈាមប្រឡាក់ដៃខ្ញុំ
ឈូកក្នុងបឹង
ដ
ដងស្ទឹងពោធិ៍សាត់
ដងស្ទឹងសង្កែ ស្តាប់
ដឹងដែរ
ដួងនេត្រា
ដើមដូងព្រលឹងស្នេហ៍
ដំបៅដួងចិត្ត
ត
តើបងខុសអីបានជាស្រីសុំលែង
តើមាននរណាខ្លះដូចខ្ញុំ?
ថ
ថាវរីមាសបង
ថ្ងៃនេះមិនចូលផ្ទះទេ
ថ្ងៃណាមានសង្ឃឹម
ថ្ងៃណាមេឃស្រឡះ?
ទ
ទឹកភ្នែកដើមឆ្នាំ
ទឹកភ្នែកលើទ្រូង
ទឹកភ្នែកមួយតក់
ទឹកភ្នែករំចង់
ទឹកហូរក្រោមស្ពាន
ទុក្ខស្នេហ៍ទុក្ខកម្ម
ទួលគោកទួលកម្ម (និពន្ធដោយ គឹម សំអែល)
ទេពធីតាក្នុងសុបិន
ទំនួញកំហែងឈើទាល
ទំនួញចាបមាស ស្តាប់
ទំនួញនាងបទុមា
ទំនួញហ្គីតាមាស
ទំនួញអក្ខរា
ទំនួញភោកុលកុមារ
ទំនួញស្ដេចនាគ
ទំនួញទោចភ្នំ
ទោះយ៉ាងណា
ទ្រព្យគាប់ចិន្តា
ទំនិញស្នេហា
ទន្សាយស្តាយចន្ទ
ធ
ធីតាវិមានមាស
ធូបបីសរសៃ
ន
និស្ស័យកម្មព្រះមោគ្គល្លាន
និស្ស័យស្នេហ៍ស្រីគ្រប់លក្ខណ៍
នឹកសែននឹក
នឹកអូនជានិច្ច
នៅតែប្រាថ្នា
ប
បក្សាស្លាបដែក
បងខុសហើយ
បងចាំយូរហើយ
បងច្រៀងនាងយំ
បងនៅរង់ចាំ
បងនាំខ្មៅរត់
បងសែនពេញចិត្តនឹងស្រី
បងស្រណោះសំដី
បងស្រលាញ់អូនជាងគេ
បងរស់ព្រោះអូន
បង្គងទឹកភ្នែក
បណ្ដាំស្នេហ៍
បាត់ដំបងចងចិត្តខ្ញុំហើយ
បាត់ដំបងកុំចងពៀរនឹងខ្ញុំ
បាត់ដំបងបណ្តូលចិត្ត
បានជួបគ្នាហើយ
បិសាចក្រមុំ
បុប្ផាមាសស្នេហ៍
បុប្ផាវៀងចន្ទ
បុប្ផាឆៀងម៉ៃ
បុប្ផាដីក្រុង
បុប្ផាពង្រ
បុប្ផាលាក់ខ្លួន
បំភ្លេចមិនបាន
បើជាវាសនា
បើនឹងព្រាត់ហើយ
បើស្រលាញ់ត្រូវហ៊ាន
បើអូនបានបង
ប៉ៃលិនសុបិនស្នេហ៍
ប៉ៃលិនព្រលឹងស្នេហ៍
ប្ដីមួយជីវិត
ប្រវាស់ស្រែប្រាំង
ផ
ផាត់ជាយបណ្ដូលចិត្ត
ផ្កាយព្រឹក
ផ្កាយព្រះអង្គារ ស្តាប់
ផ្សងព្រេងតាមកម្ម
ផ្សងកម្រងផ្កា
ព
ពេលដែលត្រូវយំ
ពេលភ្លៀងនាងទៅណា?
ពោធិ៍បាក់ខែង
ព្រះជិនវង្ស
ព្រោះតែស្រី
ពេលអូនឡើងយន្តហោះ
ព្រាត់ទាំងស្រលាញ់ស្តាប់
ព្រាត់ភ្នំសំពៅ
ព្រួយរបស់បង
ព្រែកឯងអស់សង្ឃឹម
ព្រោះតែអូន
ភ
ភ័ព្វព្រេងវាសនា
ភ័ព្វសំណាង (ផ្ញើប្រាណលើផ្កាឈូកស)
ភ្នំសំពៅជម្រៅដួងចិត្ត
ភ្លៀងស្រក់នៅមាត់បង្អួច
ភ្លេងមច្ចុរាជ
ម
មករាំលេងនឹងខ្ញុំ
មាននរណាខ្លះ
មាសទឹកប្រាំបី
មាសទឹកដប់
ម៉ារីណា
មិនលែងប្រពន្ធ
មើលទឹកសមុទ្រ (ខ្យល់សមុទ្រ)
មួយម៉ឺនសារភាព
មួយម៉ឺនអាល័យ
មេឃ និងដី
ម៉ោង៣យប់មិញ
ម្ចាស់ក្លិននៅទីណា
ម្លប់ដូងទីដប់
ម្លប់ដងស្ទឹងពោធិ៍បាក់ខែង
ម្សិលមិញ
មន្តស្នេហ៍ស្រីខ្មៅ
យ
យួរឆ្នាំដែលចាំអូនស្តាប់
យំដើម្បីឈប់យំ
យើងរាំល្អមែន
យប់១២កើត
យប់ថ្ងៃអង្គារ
យប់មិញអូនញញឹម
រ
រង់ចាំថ្ងៃស្អែកស្តាប់
រយពាន់សារភាព
រសាត់តាមខ្យល់
រាហុចាប់ចន្ទ្រ
រូបស្រីជាដួងចិត្តបង
រូបមួយជីវិតពីរ
រូបអូនហ្នឹងហើយ
រសៀលគងភ្នំ (បុប្ផាមាសស្នេហ៍)
រៀមខំស្រម៉ៃ
រៀមចង់ជួបចរចា (យូរឆ្នាំដែលចាំអូន)
រំដួលក្រពុំ
រំដួលកោះកុង
រំដួលស្ទឹងសង្កែស្តាប់
រំដួលពោធិ៍សាត់
រំដួលសុរិន្ទ
រឿងពិតរបស់បង
រសើបណាស់[[មេឌា:]]
ល
លាបាត់ដំបង
លាហើយសកុលាបស្រី
លាភូមិសេកសក
លាហើយប៉ារីស
ល្វាចេកព្រាត់គូ
លាហើយពោធិ៍សាត់
ល្មមហើយណាស្រី
លុះលង់ក្រោមធរណី
លួចស្នេហ៍រួចទុក្
ស្ទឹងពោធិ៍សាត់
វ
វណ្ណៈស្នេហ៍
វស្សាដល់ហើយ
វាសនាបិតាអភ័ព្វ
វិលវិញតាមសន្យា
វិលវិញមកអូន
ស
សាយណ្ហទោចយំ
សូមជួបត្រឹមជាតិហ្នឹង
សង្ឃឹមជានិច្ច
សង្ឃឹមឬឥតសង្ឃឹម
សង្ឃឹមចុងក្រោយ
សង្សារកម្សត់
សញ្ញាប័ត្រស្នេហា
សំបុត្របងមួយ
សំបុត្រចុងក្រោយ
សំណើចចំអកព្រម្មលិខិត
សម្បថមុខព្រះ
សន្ទូចអត់នុយ
សមុទ្រទឹកភ្នែក
សមុត្ររីងស្ងួត
សម្ដីមិនទៀង
សម្រស់កោះកុង
សុភាពបុរស
សុភាពបុរសចេះដាល់
សុវណ្ណមច្ឆា
សូរសំលេងភ្លៀងធ្លាក់
សូរិយារៀបលិចស្តាប់
សូរិយាផ្សងស្នេហ៍
សែនរន្ធត់
សែនស្ដាយថ្ពាល់ស្ដាំ
សំឡេងទឹកភ្លៀង
ស្ដាយដួងតារា
ស្តាយក្លិនកុលាបរោយ
ស្តាយក្លិនដែលឃ្លាត
ស្តាយចិត្តដែលស្មោះ
ស្នេហ៍បរាជ័យ
ស្ពានអូរតាគី
សោភីនីមាសស្នេហ៍
ស្រណោះខ្លួនណាស់
ស្រណោះផ្កាក្ទម្ភ
ស្រណោះភូមិដើមល្វា
ស្រណោះស្រុកស្រែស្តាប់
ស្រឡាញ់ហើយម្ដេចស្អប់
ស្រអែមដងស្ទឹងសង្កែ
ស្រអែមលាក់ខ្លួន
ស្តាប់បងច្រៀងបំពេ
ស្ទឹងកែវ
ស្ទឹងពោធិ៍សាត់
សំណោករាហុល
ស្នេហ៍នៃយើង
ស្នេហ៍បាត់សំរស់
ស្នេហ៍លើអាកាស
ស្នូរតំណក់ទឹកភ្លៀង
ស្ពានឈើអភ័ព្វ
ស្មានចិត្តមិនត្រូវ
ស្រលាញ់អូន៣៦៥ថ្ងៃ
សម្រស់គ្មានផ្ទឹម
សំណព្វចិត្ត
សត្វស្ទាំងហើរស្ទុយ
អ
អកបឹងកន្សែង
អក្ខរាទឹកភ្នែក
អក្ខរាតាមព្រះពាយស្តាប់
អនិច្ចា
អនិច្ចាក្រឡាហោមគង់
អនិច្ចាផ្គរលាន់
អនុស្សាចារដើមស្រឡៅ
អនុស្សាវរីយ៍ភ្នំសំពៅ
អនុស្សាវរីយ៍សេកសក
អស់ហើយក្តីរំពឹង
អាថ៌កំបាំងបុរសក្នុងលោក
អានី
អារសាច់ជូនម្ដាយ
អាសូររំចង់ (ទឹកភ្នែករំចង់)
អូ!អូ!យ៉េៗ (ស្នេហ៍តែស្រីមួយ)
អូនគង់ដឹងខ្លួន
អូនគ្មានស្រណោះ
អូនជាដួងចិត្តបង
អូនភស្ដា
អូនមកពីណា
អម្រែកស្នេហ៍អវិចី
ឯ
ឯណាទៅឋានសូគ៌
ឱ
ឱ!ខេត្តកោះកុង (សម្រស់កោះកុង)
ឱ! ផ្សែងបារី
ឱ!ធម្មជាតិអើយ
ឱ!សង្សារមាសបង
ឱ!ស្នេហ៍មាសបង (ស្តាប់បងច្រៀងបំពេ)
ឱ សែនឆ្ងាយ
បទឆ្លងឆ្លើយជាមួយ រស់សេរីសុទ្ឋា[កែប្រែ]
កែវបញ្ចពណ៌
កូឡាបស្នេហា
កុំឃាត់បងអី
កំលោះភ្នំពេញក្រមុំបាត់ដំបង
ក្រមុំខ្មែរលើ
ក្លិនផ្កាព្រៃភ្នំ
ខូចម្តុំណា
ខ្លាចតែខុស
គូព្រេងនិស្ស័យស្នេហ៍
គំនួចវាយោរ
គ្មានអ្វីធំជាងស្នេហាយើង
ចង់តែខាំហែក
ចង់បានផ្កាអ្វី?
ចំរៀងគូស្នេហ៍
ច័ន្ទរះកណ្តាលថ្ងៃត្រង់
ច័ន្ទរះក្នុងរាត្រី
ចិត្តបងរឹងដូចថ្ម
ចិត្តមួយថ្លើមមួយ
ចិត្តឥតល្អៀង
ចោរលួចចិត្ត
ជំនោរត្រជាក់
ជំរកភក្តី
ជំរកស្នេហ៍
ឈូករ័ត្នមាសបង
ដួងព្រះចន្ទ្រា
ឋានសុបិន្តស្នេហ៍
ឋានសួគ៌នៃយើង
ទារុណកម្មនាងនាគ
ទូកបងអ៊ុំស្កាត់
ទេសភាពព្រលឹម
នួនល្អងព្រមទៅ
បឋមវ័យស្នេហា
បងស្មោះលុះក្ស័យ
បុប្ផាឋានសួគា
បំពេរទិព្វសូដាច័ន្ទ
បោះឈូង
ប្រស្នារបួនខ
ផ្កាអង្គារបុស្ស
ផ្កាអើយផ្កាពុទ្រា
ផ្គរលាន់ឯត្បូង
ព្រះជិនវង្សកុសលបុប្ផា
ព្រះជិនវង្សបុទុមសូរិយា
ភក្តីស្នេហា
មួយកំផ្លៀងអនុស្សាវរីយ៍
យប់យន់ទន់ត្រជាក់
យើងកុំភ្លេចគ្នា
យើងព្រាត់គ្នាហើយ
រសស្នេហ៍ឧត្តម
រួមស្នេហ៍លោកីយ៍
លាហើយកូឡាបបាត់ដំបង
សុបិន្តឋានស្នេហ៍
សុភាមាសបង
ស្ដេចដំរីស
ស្ទឹងពោធិ៍សាត់
ស្នេហ៍បងនិងអូន
ស្នេហាចំប៉ាមាស
ស្នេហាព្រះថោងនាងនាគ
ស្នេហាព្រះលក្សិនវង្ស
ស្រណោះអូរជ្រៅ
ស្វាយមួយមែក
អូនកើតឆ្នាំអី
អក្ខរាលោហិត
អនិច្ចាកាយងងឹត
អាទិត្យសុវណ្ណច័ន្ទកេសរ
អាប៊ុលកាសេម
អាយុមិនអស់មិនស្លាប់
ឯណាព្រហ្មចារី
ឱ! ស្នេហ៍អើយ!
ឱអ្នកគ្រូពេទ្យអើយ
ច្រៀងឆ្លងឆ្លើយជាមួយ ប៉ែន រ៉ន[កែប្រែ]
ជើងមេឃពណ៏ស
តន្ត្រីធម្មជាតិ
បណ្ដែតក្បូនលេង ស្ដាប់
មន្ថាមាសបង
ស្រីឆ្នាស់ប្រុសឆ្នើម
ស្នេហ៍ដូចជើងមេឃ
អារុណរះ
